ЕВЕ ЗОШТО И КАКО ТРЕБА ПРАВИЛНО ДА ЈА ОКАДИТЕ КУЌАТА ЗА БЕРИЌЕТ И ЗДРАВЈЕ: Многумина незнаејќи ја прават оваа грешка…

Многу луѓе не знаат како правилно да ја окадат куќата, а овој христијански ритуал е од големо значење.

НАРОДНИ ОБИЧАИ

Кадењето претставува христијански обичај за чистење на просториите од духови и сè што е нечисто и несвето. Од древни времиња за кадење се користел темјанот, а пред тоа, мирото (смирна).

Прочитајте: „Еве како да ја окадите куќата за да ви тргне кон подобро и за здравје на домашните“ОВДЕ.

Православните христијани ја изразуваат својата вера преку верувањето дека кадењето има моќ да ја отфрли секоја негативност.

Овој духовен обичај е составен дел на секој црковен обред, без разлика дали се работи за литургии, утрински и вечерни молитви или извршување на свети тајни како што се крштевањето, бракот и осветувањето (молитви и помазување на болните со осветено масло).

Прифаќањето на кадењето и темјанот од страна на христијанската црква не е само усвојување на елементи од „паганството“, туку воведување на нешто што има своја основа во Светото писмо.

Така, во книгата на пророкот Малахија пишува дека во месијанското време на Бога ќе му се принесува „чиста жртва“ и кандило, од изгрејсонце до зајдисонце.

Под „чиста жртва“ најраните христијански писатели, како што е светиот маченик Јустин, ја подразбирале Светата Причест, а под кадење, употребата на темјан.

Според овој пасус од Стариот завет, на христијаните им било доста познато да користат темјан за време на причестувањето.

Во Новиот завет, во Откровението на Јован, постојано се зборува за темјан како жртва на вистинскиот Бог (Откровение 5:8; 8:3-5), исто како што во храмот на Соломон кога му се принесувало на Јахве. Лука 1:49).

Третото апостолско правило зборува за темјанот и маслото, кои се единствените дозволени да се носат како подарок во христијанскиот храм.

Кога свештеникот врши кадење, во црква или во домот на неговите парохијани, тој ги кади иконите и другите црковни реликвии, како и присутните, додека членовите на семејството кои не се присутни поради некои околности, се спомнуваат во молитвата…

Со кадењето на луѓето, нивните молитви кон Господа се примаат и тие се осветуваат.

Кога станува збор за ставот на црквата, темјанот означува подигање на умот и срцата на верниците кон небото за време на молитвите.

Кој треба да ја кади куќата?

Покрај свештеникот, кадење може да прави и сопственикот на куќата, како што и самиот се моли на Бога и пали свеќи, а тоа обично се практикува на денот на крштевната слава или заедничката молитва в недела и големи празници. Некои го прават тоа секој ден, и тоа не е погрешно или штетно.

Куќата треба да ја окади свештеникот по изградбата, уредувањето, бојадисувањето и сите поголеми промени. Во просторијата каде што се наоѓаат иконите треба да подготвите свеќа, кадилница, темјан, сад со вода и босилек.

Покрај тоа, треба да подготвите и сад со малку брашно, чаша масло и четири мали свеќички, кои подоцна ќе се залепат на ѕидовите од станот. Свештеникот ќе ги чита молитвите и ќе ги помаза ѕидовите со осветено масло.

Во молитвите за време на кадењето се читаат молитви за напредок на домот, здравје и среќа на домаќинството, особено на децата, за слога, љубов и меѓусебно разбирање на оние што живеат во куќата.

Кандилото треба да стои пред иконата, мора да се пали на секој празник и во недела, но може и постојано да гори.

Кандилото и пламенот ја симболизираат светлината на Христовата наука и светлината на животот на светителот пред чија икона се пали кандилото. Во исто време, ги потсетува членовите на своето домаќинство да живеат светол и чист живот.

Сите кои редовно палат свеќа во својот дом знаат какво влијание има овој пламен на целата атмосфера, но и на расположението на сите членови на домаќинството, особено за време на празниците.

Како да ја окадите куќата

Во кадилницата треба да ставите неколку брикети, а над нив неколку зрна темјан. Запалете со кибрит или запалка, а кога ќе почне да гори започнете со молитвата.

Кадилницата треба да ја држите во десната рака и со неа да правите движења во знак на крст, „да крстите“. Окадете ги членовите на домаќинството од најстариот до најмладиот, а по чинот на кадење ставете го кадилникот на посебно место во куќата.

Брикетите и темјанот ја симболизираат љубовта кон верата и топлината на душата на домаќинот, додека мирисот на темјан ја симболизира благодатта на Светиот Дух.