Не се вели без причина дека „парите, на пари одат“. Процентот на богати луѓе е многу мал, а сепак, ни се чини дека токму овој тесен круг на најбогати успева не само да владее со светот, туку и дека парите постојано одат само во нивните џебови.

Исто така, не еднаш се случило некој сиромав да добие пари, без разлика дали се работи за неочекувано наследство или „седмица“ на лото. Меѓутоа, веднаш после тоа отпочнуваат да кружат гласини за тој човек како се препуштил на пороци, го прокоцкал целото свое богатство и повторно завршил без пари.

Така се проширила и една народна приказна за богат и сиромав човек. Радмило бил најмудриот човек во тоа место и одлучил да истражи дали богатството навистина ќе му помогне на некој многу сиромав човек ако дојде до пари или само ќе доведе до негова пропаст. Исто така, се наметнало и прашањето, како би се однесувал богат човек ако одеднаш добие голем добиток.

Зошто „парите, на пари одат“?

– Еднаш најдоа еден сиромав и му дадоа вреќа дукати. Кутриот бил длабоко во долгови, му се заканувале дека ќе му ја одземат куќата и малкуте стока што ги имал. Парите кои му беа предадени му се чинеа неверојатно, си мислеше дека се работи за шега.

Кога сфати дека се работи за истражување, беше пресреќен што може дома да однесе толкаво богатство. Тој побрза дома да се пофали пред семејството и првите соседи – ова беа зборовите на Радмил, кој беше сведок на самиот настан.

Кутриот не уживал долго во својата среќа.

– Должниците се нафрлија кон вратата на овој сиромав. Соседите побарале да им плати за сè што направиле за него од добротворни цели, а истото било и со семејството. Брат удри на брат, парите станаа главна тема и предмет за расправија. Секој што некогаш го видел или му позајмил пари, сега ги барал назад.

Несреќниот човек ги подели сите пари, а на крајот мораше да го подари и добитокот, а куќата едвај ја задржа. На крајот се скара со сите свои најблиски и повторно остана без пари – продолжи Радмило. Како што додаде, било очигледно дека за тој човек нема спас.

Кутриот повторно останал без пари и немал каде да оди.

– Очигледно е дека немало спас за овој човек, но затоа мудреците решиле да го повторат случајот и исто толку златници да му дадат на богат човек кој имал величествен имот.

Ниту богатиот првично не помислил дека е вистина дека некој без мака ќе му подари вреќа со златници. Тој побрза дома и ги ставил парите каде што чува други вредни предмети.

Поучен од претходното искуство, овој човек никому не кажал за своето лесно стекнато богатство. Поминаа денови, а тој продолжи со работата исто како да не добил пари. Кон крајот на животот се сети на вреќата со златници што им ја остави на своите наследници – гласи крајот на оваа приказна.

Радмило, заедно со група најучени и најмудри луѓе, извлекол поука од животот на двајцата дека кој има пари ќе стекне уште повеќе во текот на животот. Неговите добри одлуки и напорна работа ќе се исплатат, а не се занемарливи ниту неговиот однос кон животот и позитивната енергија која кружи. Од друга страна, оној кој никогаш не се обидел нема ни да знае да ја цени вредноста на заработените пари, а трошењето многу брзо ќе ги изгуби.

Се разбира, ова било спроведено само на пример на двајца луѓе и не може да се генерализира, но служело како лекција со години. Позитивната енергија и работните навики се патот до успехот. И, молчењето секако, зашто големите фалби можат да доведат до пропаст.