Мехмед Меша Селимовиќ е роден во видно босанско семејство на 26 април 1910 година во Тузла. Основно и средно училиште завршил во родниот град. Тој е еден од најистакнатите југословенски писатели, а неговите дела станаа безвременски.

Неговиот најпознат роман е „Дервишот и смртта“, кој е напишан во 1966 година, а познатиот писател на него работел 4 години. Покрај тоа што романот добиваше сè позначајни домашни книжевни награди, тој стана и задолжителна училишна лектира.

На ова следи и значајниот роман „Тврдина“ (1970). Овие дела се преведени и објавени во други земји. Неговите цитати се многу познати и често цитирани, а ние ви пренесуваме неколку од најпознатите.

– Луѓето ги презираат неуспешните, а ги мразат сите оние кои се над нив. Навикнете се на презирот ако сакате да имате мир, или на омразата ако сте одлучиле да се борите во животот.

– Добриот човек во секого гледа добрина, а лошиот во сè гледа зло. Не нарушувајте го вашиот душевен мир поради недостатоците на другите, не задржувајте се на нив. Ако некој ве повреди, преболете го. И бидете како розата која на сите им дава мирис, не само на добрите, или како дрвото, кое на сите им дава сенка.

– Можеби треба да ги мразам, но не можам. Немам две срца, едното за омраза, а другото за љубов. Она што го имам сега, знае само тагата. Мојата молитва и моето покајание, мојот живот и мојата смрт сето тоа му припаѓа на Бога, Создателот на светот. Но, мојата тага ми припаѓа само мене.

– Љубовта е единственото нешто на светот што не треба да се објаснува или да се бара причина за неа. Љубовта што ја криеме ја гушиме. Штета.. – Бидете добри со глупавите. Шансите се големи дека ќе завршите да работите за еден од нив.

– На земјата живееме само ден или помалку. Дај ми сила да простам. Затоа што тој што простува е најголем. А знам дека не можам да заборавам.

-Ќе шетаме без причина, ќе се радуваме, без причина, ќе се смееме, без причина, со една и единствена причина, дека сме живи и дека се сакаме. А каде можеш да најдеш поголема причина?

– Има повеќе добри луѓе во светот отколку лоши луѓе. Многу повеќе! Само злите се слушаат понатаму и се чувствуваат потешко. Добрите молчат.

– Потпикувачи – за мене тие се најлошите луѓе на светот, најштетните, најкорумпираните. Ја поддржуваат секоја влада, тие се власта, сеат страв без милост, без никаков обѕир, студени како мраз, остри како нож, како кучиња верни на секоја држава, како ку*ви неверни на секој поединец, најмали од сите луѓе. Сè додека постојат, нема среќа на светот, бидејќи тие ќе уништат сѐ што е вистинска човечка вредност.

-Грешните мисли се како ветрот, кој ќе ги спречи. Што е побожност, ако нема искушенија за надминување? Човекот не е Бог, а неговата сила лежи токму во потиснувањето на неговата природа.

– Како што е, жените се помудри и подобри од мажите. Тоа не треба да го кажувате пред нив, но мажите се глупи, суетни, вообразени, не „вредат“ многу. И чудо е како жените нѐ поднесуваат.. – Секогаш е сомнително кога некој мисли дека е паметен.

– Чуден свет, те озборува и љуби, те бакнува во образ и те мрази, се потсмева со благородни дела и низ многу мигови ги памети, живее и со надеж и со севап и не знаеш што и кога преовладува. – Сопругот кој го сака најдоброто за себе ќе слуша што му кажува сопругата.

– Црно е, живееме тешки времиња, а живееме мизерно и срамно. Единствена утеха е што оние кои ќе живеат после нас ќе минат уште потешки времиња и ќе ги паметат нашите денови како среќни.

– Кога продаваш сѐ е евтино, кога купуваш сѐ е скапо. – Тоа е некултурна работа: да имавме брашно како што немаме масло, ќе направевме добар качамак.