Под ревматизам се подразбира мускулно-скелетни заболувања познати како ревматски заболувања. Ревматизмот е една од најчестите хронични болести, а според статистичките податоци, една третина од светската популација страда од некаков вид на оваа болест. Повеќето ревматски заболувања најчесто влијаат на коските, зглобовите, ‘рскавицата, тетивите, мускулите и лигаментите.
Во нешто поретки форми, се засегнати и други делови од телото, како што се кожата и некои внатрешни органи. Ревматизмот се јавува кај сите возрасни групи, иако инциденцата е поголема меѓу триесеттите и педесеттите години. Ревматизмот ги засегнува двата пола, иако помал процент на жени се заболуваат почесто отколку мажи.
Симптомите на ревматизам варираат во зависност од видот на болеста. Тие се појавуваат постепено, а за време на развојот на болеста може да се појави нивно повремено отсуство, но и ненадејна и засилена манифестација.
Некои од најчестите знаци на ревматски заболувања се: вкочанетост на мускулите и зглобовите, црвенило и оток на зглобовите, деформација на зглобот, преосетливост, болка и топлина на погодените области, слабост на екстремитетите, замор и исцрпеност.
Освен што предизвикуваат болка и оток, ревматските заболувања можат да резултираат со оштетување на зглобовите, намалена подвижност, делумна или целосна физичка неспособност и на крај инвалидност.
Познати се околу 250 видови на ревматски заболувања – од остеопороза, преку разни видови на артритис до системски заболувања на сврзното ткиво.
Остеоартритис
Остеоартритисот е најчестиот вид на артритис. Оваа ревматска болест ја уништува зглобната ‘рскавица и коските, што доведува до болка, воспаление и оштетување на зглобовите.
Мажите и жените се подеднакво погодени, а болеста најчесто болеста се јавува кај постарата популација. Остеоартритисот главно ја погодува областа на вратот, долниот дел на грбот, прстите, колковите и колената.
Ревматоиден артритис
Ревматоидниот артритис е воспалително системско заболување при кое имунолошкиот систем ги напаѓа сопствените ткива што ги опкружуваат зглобовите. Кај овој вид ревматизам најчесто се зафатени зглобовите на рацете и нозете, но често и други делови од телото.
Ревматоидниот артритис се препознава со симетрично воспаление, што значи дека болката и отокот се појавуваат истовремено на зглобовите на двата екстремитети.
Системски лупус еритематозус
Системски лупус еритематозус (СЛЕ), како ревматоиден артритис, е автоимуно ревматско заболување. Во овој случај, борбата против имунолошкиот состав е насочена против зглобовите, тетивите и другото сврзно ткиво, но исто така и на многу органи како што се кожата, бубрезите, белите дробови, срцето, кр-вните садови и мозокот.
Оваа болест се јавува во најголем процент во триесеттите години, иако може да се појави и кај децата, како и кај постарата популација.
Гихт
Гихтот се јавува како последица на таложење на кристали на урична киселина во зглобовите, што кај здрави луѓе природно се елиминира од телото во урината. Оваа болест е почеста кај машката популација, а кај жените се јавува во малку помал процент, најчесто за време на староста.
Најчесто погодени зглобови се колената, нозете, рацете и лактите. Ако споменатите проблеми се појават на зглобот на големиот прст, тогаш може да се потврди со целосна сигурност дека станува збор за гихт.
Покрај генетската предиспозиција, истражувањата идентификуваа и голем број надворешни фактори одговорни за развој на ревматски заболувања. Тука се вклучуваат: физичка неактивност, несоодветна диета, прекумерна тежина, пушење, консумација на ал-ко-хол, необезбедена топлина на зглобовите во зимскиот период, чест и подолг престој во влажни или климатизирани простории.
Докажано е дека уредниот начин на живот и отфрлањето на овие штетни навики на живот може значително да спречат појава и забрзан развој на повеќето ревматски заболувања. Понатаму, соодветната обука за препознавање на симптомите на ревматските заболувања е од голема важност за секој пациент.
Иако симптомите варираат од болест до болест, поставувањето на рана и точна професионална дијагноза значително ќе придонесе за ублажување на симптомите и забавување на напредокот на болеста.
Третман на ревматизам
Секој од ревматските заболувања има различни причини кои бараат различен третман. Ревматизмот може да се одржува под контрола доколку запазите на овие работи: воведување на здрава и соодветна исхрана богата со свежо овошје и зеленчук, вклучување во соодветни физички активности, примена на различни методи на релаксација, отфрлање на штетни навики како пушење и консумирање ал-ко-хо-лни пијалаци и користење на ефикасни природни препарати.
Посебен акцент е ставен на сузбивање на воспалителните промени кои, доколку не се третираат соодветно, исто така може да резултираат со тешка попреченост. Природните методи на лекување како што се акупунктурата, киропрактиката, ароматерапијата можат да бидат од голема помош за забавување на развојот на болеста, како и за ублажување на нејзините заболувања.
Една читателка реши да го сподели својот рецепт кој и помогнал во лекување на ревматата. Честопати одела кај лекарите кои имале искуство со ова заболување, но нејзе ништо не и помогнало.
Потоа самостојно одлучила да ги преземе работите во свои раце и го открила овој чудесен народен лек кој и помогнал во лекување на оваа тешка состојба. Таа повеќе нема стра-шни болки, може да пешачи со часови, а овој лек го препорачува на сите кои патат од оваа состојба.
Потребни состојки: 1 литар дестилирана вода, 2 кг ливадски мед, 250 г сува детелина (луцерка).
Подготовка: Зовријте ја водата, а потоа додајте ја детелината, поклопете го тенџерето и варете уште половина час на тивок оган. По изминатото време процедете, а откога чајот ќе се излади додајте мед во него.
Се препорачува да се консумираат по 2 супени лажици, трипати на ден после главните оброци. Чајот можете да го користите и како облога на болните зглобови, без додаток на мед. Текстот за НМД.мк го напиша Мартина Христовска
