Луѓето кои патат од ова болест одат од лекар до лекар и бараат помош. Понекогаш си мислат дека се луди!
КАРИНА ФРЕЈ
Имате главоболка, па таа ви преминува во стомакот, на рацете и нозете. И за тоа нема органска причина.
Луѓето со фибромијалгија често ги примам, но потоа и ги губам – тоа се пациенти кои со години талкаат од чекалниците на еден лекар па одат кај друг, тоа е составен дел на нивната дијагноза. Болеста не може да се излечи а тие бараат излез. Вежбањето може да им помогне, но не и да ги излечи.
Пациентите не се луди, иако помислуваат и на тоа. Едноставно, не можат да сфатат дека телото боли без причина!
Луѓето со фибромијалгичен синдром (ФМС), во основа се физички здрави. Светската здравствена организација (СЗО) го третира ФМС како болест, која не може да се лекува. Наместо тоа, поединци мора да научат да се справат со болката. Клучен елемент е движењето.
Во западниот свет страдаат од околу 1-2 проценти од населението на синдромот. Претежно тоа влијае на жените во средната возраст, според неодамна ажурирани насоки за ФМС, која им обезбедува на лекарите некакви препораки за третман.
Болеста е обично подмолна. “Некои пациенти имале иста болка уште како деца”, вели Винфрид Хаусес од германската Интердисциплинараи асоцијација за управување со болка. Најпрвин може да боли само на едно место а постепено, болката сепак, се шири низ телото.
Постепенениот развој е една од причините зошто синдромот фибромијалгија често се дијагностицира по неколку години. “Многу од оние кои се засегнати на почетокот ги боли долниот сакрум.
Потоа тие одат на лекар, па се снимаат” – вели Маргит Сетан, претседател на германската фибролошка асоцијација (DFV) во Сечах. “Во еден момент растојанието меѓу точките на болка се помали, ниту инјекциите за болка не помогаат, и болката ќе се случи на повеќе подрачја истовремено. За вистинска дијагноза во просек се потребни од 3 до 5 години”.
Во минатото за да се дојде до дијагноза се трошеле од седум до девет години, објаснува Сетан. Години во кои пациентие оделе од еден специјалист до друг, бидејќи тие не можат да ја препознаат болката.
Денес е оној кој оди по лекари ќе добие во просек од 3-5 години, правилна дијагноза. “Во препознавањето на фибромијалгичниот синдром важно е пациентот даму ги кажува на лекарот сите поплаки”, вклучувајќи и несоница, замор или емоционални проблеми, како анксиозност и депресија.
Секој кој редовно зема лекови треба да го информира лекарот за тоа. Дифузната болка може да биде пропратен ефект на одредени лекови, како што нашироко се користат за намалување на холестеролот, на пример, вели Бернард Арнолд на германската Асоцијација за болка во Берлин.
Преку лабораториско испитување на крвта ќе се помогне да се појасни дали болката има физичка причина и дали е резултат на ревматска болест или е одраз на тироиден дефект. Но ФМС не може да се открие таквите тестови. Лекарот исклучува само дека болката е од други причини.
Дали ова заболување се лекува, како да си помогнете:
Fibromyalgia синдромот значи не се лекува. Искуството на болка, тоа генерално ќе остане за цел живот.
Страв од попреченост или предвремена смрт се јавува, но болеста не влијае на смртноста. А постојат неколку начини да се ублажат симптомите. На лица со блага форма на ФМС, им се дава упатство за редовно вежбање. “Не е важно дали пациентот оди на танц и игра самба, вежба со фитнес опрема или пешачи.
Важно е дека болните процеси се забавуваат преку тоа” вели Арнолд, кој има работено на болкте во амбуланта во болницата во Дахау. Засегнатите лица треба постојано да се движат, барем 2-3 пати неделно.
Во потешки форми на ФМС, упатство е да се засили издржливоста, преку постојано вежбање или примена на таи чи или јога. Исто така се препорачува е комбинација на релаксација како терапија, аеробни вежби и бихејвиорална терапија.
Бидејќи, тие се често поврзани со физички и емоционални проблеми. На лековите сега се гледа покритично. Тие треба да се земаат само привремено. Упатството препорачува некои физички терапии како што се термалните бањи, мачкање со кал и лимфна дренажа.
Истото важи и за привремено акупунктура. Други третмани, како што ласерски и магнетна терапија, реики и употребата на додатоци во исхраната од лекарите нема да добиете препорака, бидејќи ефикасноста е нејасна или може да има опасни, несакани ефекти.
Маргит Сетан на DFV ги советува пациентите да се поврзуваат редовно со другите засегнати страни. “Ние имаме болка, но тоа не ни се случува само нам. Во групата ќе добиете многу додатни информации.”
