Госпоѓата Бранка (60) од Далмација мислела дека нејзиниот син има добар брак, а и добро се сложувала со снаата. Живеела блиску до нив и често ги посетувала, бидејќи повремено ја чувала својата внука. Кога слушнала дека се разведуваат, вели, се фатила за главата, а кога дознала дека постои и трето лице, за малку ќе се онесвестела.
„Само плачев, повторував што ме снајде. Со денови се собирав да бидам подобра, ќе се јавев на еден, па на друг“, вели таа и до ден денеска со забрзано чукање на срцето, уште зборува за оваа тажна приказна, пишува „Моје Вријеме“
„Синот само рече дека е така, дека ја напушта првата сопруга и дека не можам ништо да сменам, но не навлезе во подлабок разговор со мене. Немам многу што да кажам што и како беше. Таа жена доаѓала кај нив, на снаата ѝ беше другарка, а јас ја имав видено еднаш или двапати.
Може тие двајцата се запознале на друго место, ние сме мало место. Помеѓу нив се развило нешто повеќе, а како и кога сѐ се случило, сега не е важно“, загрижено вели госпоѓа Бранка.
„Снаата ме обвинува за сѐ“
Кога видела дека нема помош и дека синот може да ѝ го сврти грбот доколку продолжи да паничи, се принудила „да ја смири топката“.
„Им реков да ја донесат внуката кај мене додека да решат сѐ, но тогаш снаа ми рече дека малата оди кај неа, дека сите ние сме најлошите луѓе на светот.
Ја разбирам, веројатно исто и јас би помислила во лутина, бес и љубомора. Би сакала и таа да се смири, бидејќи јазикот сега и е отровен. Тоа ќе влијае на мене, а јас морам да бидам силна, не сакам да ги изгубам син ми и внуката“, вели Бранка.
Најтешко ѝ е што ѝ се јавила снаата, која ја сакала, и ѝ кажала дека за сѐ е таа крива, дека секогаш го бранела синот во сѐ, дека никогаш не ја поддржувала кога се жалела за било што од него.
„Се жалеше само на тоа што не прави ништо низ дома, дека сѐ е на неа оставено, што не ја гледа прашината, валканите подови или алиштата во корпата. Знам дека ретко готвеше, а таа се спротивставуваше на тоа, дека не презема ништо дома и дека двајцата работат, па треба да ги поделат обврските.
Јас го бранев, ѝ велев дека не е така, дека не може сè да постигне, дека губи многу време околу ќерката, особено со возење, зашто ја земаше од училиште, си играше со неа, барем така мислам, не знам, ми се чинеше дека му е добро со неговата сопруга. Но, еве што се случи на крајот“, продолжува таа.
Таа тогаш нагласи дека нема вистина во тоа дека таа е виновна за распадот на тој брак.
„Тоа не е вистина, повеќе ми се допаѓа снаата како личност отколку новата сопруга на мојот син. Тоа ѝ го кажав, но таа не сака да слушне. Драги луѓе го молев на колена да се премисли. Ама сега отиде предалеку, гледам дека нема да се врати во тој брак, продолжи со животот, а има премногу пркос и горчина во снаата“, објасни Бранка.
Вели дека не може да каже што и како ќе се случи со нејзината внука додека не го види решението на хартија. Доволно добро го познава синот за да знае дека ќе бара редовни посети со својата ќерка.
„Се надевам дека бившата снаа нема да го спречи детето да се види со татко ѝ, тоа сепак би му наштетило на детето. Ја гледам малку, а толку многу страдам што не можам да ви опишам колку ми е тешко.
Ова засекогаш ќе го следи нашето семејство, а сега можам само да седам и да плачам или можам да се молам секој ден Бог да сврти сè за добро“.
„Знам и дека целото село нè озборува, замислете ја драмата на излегувањето со пријателка… но некако ќе ги трпам тие јазици. Само кога моето семејство би се вратило во некаква нормалност“, вели Бранка на крајот.
