Сите ми велеа дека сум луд, се присеќава младиот Никола, кој веќе извесно време е жител на Фрушка гора, но и горд сопственик на куќа за која не плаќа никакви сметки!
А дека бил луд, му кажале кога купил плац на Фрушка гора, расчистил еден дел и на сите имсоопштил дека планира да живее таму.
– И мајсторите кога дојдоа беа во стил, пријателе, што си замислуваш ти, ама ајде кога нè плаќаш, ќе си работиме…
Сепак, кога завршија, рекоа лелеее, куќава како од американски филмови, се присетува Никола, по занимање хонорарец, веб дизајнер и веб графички дизајнер, кој е многу заинтересиран за енергетика.
Благодарение на тоа, тој лично дизајнираше и лично ги спроведе во дело повеќето работи по принципот „направи сам“. Во разговор пред камерите, за жал, не покажа како изгледа куќата внатре, но ако се суди според „фасадата“, изгледа како полн погодок.
Бојата, изборот на материјали, големината и формата потсетуваат на планинска куќа и убаво се вклопуваат во околното зеленило и природа. Има и кровен прозор за да може да ужива во ѕвездите навечер додека лежи.
Куќата е опшиена со даски од сибирски ариш, кој трае 500 години, тоа е дрво што дише, не треба ни да се бојадисува, ја ослободува смолата…
Никола вели и дека не знаел ништо за ѕидање и градење куќи, ниту за тули, ниту за материјали, туку дека сакал да има куќа токму каква што е сега. Пред него е голем покриен трем, или „настрешница“ што би рекле, создадена за уживање, пиење кафе или домашен ручек со пиво кога ќе дојде друштво. А наоколу дебела ладовина.
На Фрушка гора има викендици, куќи и вили, но не како оваа. Она што го разликува Никола од другите е фактот што тој е сопственик на целосно автономна, самоодржлива куќа која се „издржува“ себеси и за која Никола не плаќа никакви сметки – ниту за вода, ниту за струја, забележа Марко Жвак во својот прилог.
Како што вели, Никола е тотално „исклучен од мрежата“, односно не е на електрична мрежа благодарение на соларните панели кои произведуваат струја за неговите домашни апарати и интернет мрежата.
Ги контролира со копче, преку екранот, кој секогаш покажува колку се полни батериите, кои патем не се евтини – 4 парчиња за 100.000 динари. Има и замрзнувач во кој неколку часа лади пијалаци за друштвото, а во лето ладилникот му се вклучува без престан.
Куќата има интернет и сè останато што го имаат другите модерни куќи.
Кога станува збор за водата, и тука е парично во плус – ја собира дождовницата која се користи за капење и се користи во домаќинството.
Дизајнирал и систем за собирање и филтрирање, по принципот „направи сам“, а на прашањето дали се капе со таа вода, одговара – веќе неколку години се капе и мие коса, и еве, не му е ништо!
Освен што, како што вели, неговата коса е врвна – поубава и помека бидејќи дождовницата нема бигор. Нема првут, не е мрсен и шампонот сипа само еднаш.
Дождовницата од два олуци се собира во три кубни метри „цистерна за дожд“, сместена под тремот. Под олукот е првиот механички филтер, кој ги отстранува лисјата и нечистотијата, а потоа поминува низ два или три слични, како што се UVC ламба и активен јаглен. Хлорот, вели, не се става.
Никола исто така нагласува дека го сака градот и сè што нуди цивилизацијата, дека не се изолирал или отуѓил од луѓето, тие му доаѓаат и тој оди кај нив.
Минатата зима ја поминал во куќата – има изолација, парно, радијатори. Се грее на дрва, а додека се грее во зима, истовремено се грее и бојлерот. Во лето оди само бос и се тушира со ладна вода под тушот на отворено до куќата.
Откако започнал вака да живее, вели, не бил болен најмалку пет години, а претходно, се сеќава, најмалку пет пати годишно се разболувал.
За лаиците има и објаснување дека неговата куќа функционира енергетски како мобилен телефон: исто како кога го полните мобилниот телефон, ќе го прикачите на полнач, а мојот полнач се соларните панели.
А во зима? Па, во зима сонцето е ниско, па соларните панели не можат секогаш да ја „одржуваат“ куќата, па генераторот влегува во игра. Целиот „крвоток“ на неговата куќа има низа разменувачи на топлина, греалки…
Дел од водата ја користи и од блискиот бунар. Куќата му е „паметна“, па има гласовни команди и сензори и камери, сијалици, количина на вода во резервоарот и количина на струја во батериите… Кога убаво ја прашува Сири, која на шега ја нарекува домаќинка на неговата куќа, таа прави сè за него. Единствено што, за жал, не може е да сече дрва.
Никола објасни дека има и стан во градот кој го издава.
Инаку, тој не се откажал од градот, но ја обожава Фрушка гора и сака чист воздух, изворска вода, мир, тишина и природа која се труди да не ја загадува, туку да живее во склад со неа.
А што е со тоалетот? И тоа го решил „природно“. Има септичка јама со три комори, во која е вметнат разградувач како „пробиотици“ за септичката јама, кој ги чисти сите маснотии и нечистотии, а кога ќе заврши процесот, од третата комора излегува само минерализирана вода.
Неговата септичка јама се протега речиси по целата должина на парцелата, на чиј крај се наоѓа огромен даб кој ја „пие“ водата. А даб може да испие и до 200 литри вода дневно, вели Никола. Прилогот погледнете го ОВДЕ.
