Никогаш не е доцна да го промените вашиот живот, да започнете да го живеете подобро и според вашите сопствени правила. Ова е гледиштето на Весна: „Доста ми е од сите обрски, уморна сум од сè.
Посакав да станам независна и слободна иако имав наполнето 55 години, со семејство и обврски еден куп. Сите постојано нешто бараат од мене – сопругот, децата, а сега и внуците, колегите на работа, пријателите… Речиси целото свое време им го посветувам на сите нив, а практично не ми останува ниту минута за себе.
Моите пријателки се претворија во себични „очајнички“, иако мислам дека секогаш биле такви, само што сега очите ми се отворија, па почнав да забележувам некои работи.
Па, дали е во ред секогаш да ги слушам нивните празни озборувања, а тие никогаш мене да не ме сослушаат? Како нивните проблеми да се поважни од моите. Секој треба да биде сакан, но најмногу една личност – вие самите.
Никој нема да ме цени и да ме разбира подобро од мене самата, ова човек колку порано го сфати, толку подобро за него. Забележав дека моите врсници главно зборуваат за работи што не ме интересираат лично.
Сфатив дека останатите не се грижат за моите потреби. Ова сознание ми дојде постепено, со возраста, сфатив дека е многу полесно да се живее кога не ги земате при срце желбите и барањата на другите.
Сега со сигурност можам да кажам дека се чувствувам многу подобро откога сум сама. И не ми треба никакво друштво. Се покажа дека јас и мојот сопруг, исто така, имаме сосема различни интереси. Знаете, од друга страна, некои од моите познаници со своите сопружници имаат многу заеднички интереси.
Секако, мислам дека внуците треба да се гледаат со нивните баби и дедовци, но не и да го поминуваат целото време со нив. Многу зрели луѓе немаат ниту нерви ниту волја повторно да се посветат на воспитувањето. Кога за прв пат останав сам, бев зачудена од тоа колку добро се чувствувам.
Ги гледам моите омилени ТВ-емисии, можам да читам книги во тишина. Јадам што сакам, а не што сакаат моите деца или сопруг. Најдов внатрешна хармонија, не ги трошам своите животни ресурси на други. И забележав дека почнав повеќе да се смеам. Се дружам само со оние пријателки кои се ведри и позитивни.
Сега трошам пари за она што сметам дека е потребно, дури успевам да заштедам и престанав да се нервирам за ситници. Не се чувствувам осамено, напротив – многу исполнето.
Сигурна сум дека осаменоста е прекрасна. Моето време истекува, а сега сакам да живеам за себе, да се грижам за себе и да го живеам животот според моите правила – Весна К.
