Леснотијата со која се прифаќа верувањето дека постојат поединци кои преку гатање на дланка, гледање во филџан кафе или баење на различни начини, во последните години доведоа до нагло зголемување на бројот на луѓе кои се прикажуваат како бајачи, гатачи и исцелители.
Народот кога е на мака верува во сè и сешто со цел да дојде до лек или спас од лоши состојби и болести, а на таква лековерност ги доведуваат и скапото здравство и лекарства.
Против бајачите и гатачите стои и Црквата која буквално ги негира и ги смета за богохулници. Свештениците постојано укажуваат на негативното влијание што го имаат бајачите и гатачите кај народот.
За баењето пак народот вели: „ако нема фајде, нема ни зијан“. Се бае од уроци, од уплав, од завист, од нафрлено, од направено итн. Некои баат со палец на чело, други со разни помагала. Дури имало и баење преку телефон во странство.
Извадок од „Општи методи на работа на бајачите”-Ѓакон Јани Мулев
Најчесто бајачите, за да покажат дека работат нешто добро, окупираат селски цркви и манастири, и знаат дека на тој начин полесно ќе привлечат жртви.
Потоа собите каде што ги вршат нивните дeмонски активности ги редат со многу икони и крстови, разни амајлии и заштитници од зло и секој наивен и неинформиран верник, кога ќе дојде таму и ќе види дека има икони, лесно ќе им поверува дека тие работат со Божја помош.
Но дали присуството на икони и крстови е гаранција за нечија исправност? Не, ни најмалку. Како што сè во животот има своја правилна употреба и злоупотреба, така и иконите и крстовите може да бидат крајно злоупотребени.
Со ножот можеме да сечеме леб, но можеме и човек да yбиеме. Исто така, ако земеме една дрвена икона, и да yдриме некого по глава со неа, зарем нема да го повpедиме или можеби дури и да го yбиеме? Така што, во случајов со бајачите, се работи за злоупотреба на иконите и крстовите, со цел да се залажат што повеќе луѓе.
Потоа, се служат со кажување на настани од минатото, или пак погодуваат идни настани, со демонска помош, или пак преку своите соработници, како што објаснивме и погоре.
Зборуваат со демoнски сили, кои самите тие ги сметаат за души на починати луѓе, или за светители, и велат дека „светци ги мaчат“, а голем дел од нив и глумат дека комуницираат со духови, за да ги излажат луѓето.
Го злоупотребуваат името на света Петка – Параскева, и велат дека таа ги мачи и ги тера да се занимаваат со баење и гатање.
Тие го поврзуваат името на света Петка со денот петок, и мислат дека во петок се пости заради света Петка, а всушност постот во среда е заради предавството на Јуда кое се случило во среда, а постот во петок е заради распнувањето на Господ на Велики Петок.
Светителката Петка (Параскева) била родена на тој ден, и според денот го добила своето име, а не денот од неа. Постојат три светителки со истото име, кои живееле во различни периоди и на различни места, но бајачите од незнаење сметаат дека само една е света Петка.
За жал, под нивно влијание, света Петка е почитувана од бајачите и од нивните следбеници, дури повеќе и од Самиот Господ Исус Христос, Комушто таа Му служела и Кој всушност нејзе и дал чудотворна моќ.
Речиси сите бајачи работат со некакви свети води, на кои им даваат имиња според деновите, „света Руса Среда“ (таква светителка воопшто не постои), света Петка (заради петокот) и света Недела (заради неделата), и ги учат луѓето во соодветните денови да одат кај соодветните свети води за да се лечат.
Факт е дека многу води имаат навистина исцелителна моќ, како што бил изворот Балаклија, кој бил пронајден на чудесен начин, по застапништвото на Пресвета Богородица. Но во случаите со бајачите се работи за чиста измама.
Многумина од нив истураат обична вода во од нив ископаните дупки, и ги лажат луѓето дека се појавила света вода, и ги советуваат да се мијат со таа вода за здравје, а ниту еднаш нема да ги подучат да почнат да се молат, или да постат, да се исповедаат, да се причестат, да простуваат, да ги љубат ближните, да прават милосрдни дела итн.
Како најсилно средство за работа го користат стравот кај луѓето. Им се закануваат дека, доколку не го сторат она што го бара од нив бајачот, ќе ги снајде некоја голема несpеќа.
И кутрите луѓе трчаат, прават неверојатни, измачувачки и крајно понижувачки работи, сето тоа од страв да не ги стаса клетвата од бајачот како казна за нивната непослушност.
Таквите и кога ќе дојдат во црква, свештеникот може и цел час да им зборува, и пак тие да не го послушаат, бидејќи кај нив бајачот се наметнал како авторитет, а свештеникот или епископот, кој од Бога е поставен да богослужи, е некоја споредна фигура, која има помало значење од бајачот!!!
Но свештениците и епископите не го градат својот авторитет врз страв и закани, туку врз љубовта и слободата во Бога. Прилогот можете да го погледнете ОВДЕ. За повеќе корисни содржини заследете ја NMD.mk, лајкнете ја и споделете ја нашата страница. Следно прочитајте: „Молитва за исцелување, добро здравје и деновите кога ви е најтешко – Божја милост“ – ОВДЕ.
Молитва за исцелување, добро здравје и деновите кога ви е најтешко – Божја милост
