Експертите предупредуваат дека доколку имате дефицит од два клучни минерали во организмот, колку и да се обидувате да ослабете со ригорозни диети, топењето на мастите ќе оди многу тешко и споро. Многумина не знаат дека недостигот на некои витамини и минерали во телото предизвикуваат неодолива желба и потреба за благо, па дури и за нездрава храна – велат тие.
Ако сакате да ослабете во исхраната мора да воведете намирници кои се богати со хром и цинк. Во спротивно, вашата борба со вишокот килограми ќе биде тешка, долготрајна, а можеби и безуспешна – нагласуваат нутриционистите. Хромот им помага на клетките да ја апсорбираат глукозата и ја зголемуваат телесната чувствителност на инсулин.
Кога телото има доволно хром во организмот, телото ги користи јаглехидратите како извор за енергија, без да ги претвора во масти. Ако ви недостига хром, постојано чувствувате потреба за нешто благо, не можете да ја издржите гладта, а телото постојано “ви бара” да изедете чоколадо. Минералот хром може да се најде во морските плодови, говедското месо, месото од живина, семките од тиква.
Цинкот е одговорен за метаболичките процеси, особено за варење на мастите и јаглехидратите. Особено придонесува за физичка издржливост, јакнење на имунитетот, за подобро памтење и функционирање на репродуктивниот систем.
Без доволна количина на цинк во организмот, нема да можете да ги постигнете посакуваните резултати од диетата што сте ја спровеле. Храна богата со цинк е квасец, сусам, семе од тиква, говедско, какао, жолчка од јајце, интегрална пченица.
ХРОМ – е суштински елемент, со чија помош се извршуваат многу функции во организмот
Поради ниската минерална содржина на почвата, како и термичката и друга преработка на прехранбените производи, се забележува ниско ниво на неговата застапеност во храната, особено во намирниците кои се сметаат за богати извори на хром. Затоа сè почесто се забележува негов дефицит кај луѓето, што досега не беше вообичаено.
Иако хромот се наоѓа во голем број на прехрамбени производи, сè повеќе експерти веруваат дека голем број на популации се изложени на ризик од недостаток или пак недостатокот е изразен во благ до умерен степен.
За да се извлечат оптималните и корисни својства на хромот кај многу пациенти, се препорачува да се зема како додаток во исхраната за да се поправи недостатокот во организмот или да се намали ризикот од негово развивање.
Хром е суштински елементи во трагови со чија помош се извршуваат многу функции во организмот. Терминот суштински означува неможност на телото да го произведува овој минерал (се внесува преку храна или со додатоци во исхраната), а поимот елемент во трагови означува минерали кои се потребни во премногу ниски количини (дози) за да може да ги извршуваат своите биолошки функции во организмот.
Голем број експерти повеќе коментираат за неразделната врска помеѓу дефицит на хром во организмот и развој на дијабетес мелитус или т.н. пред-дијабетични состојби (нарушена резистенција на инсулин, метаболички синдром, итн.).
Истражувањата и ограничените клинички студии покажуваат подобрување на профилот на гликоза во кр-вта кај пациенти кои страдаат од дијабетес или отпорност на инсулин по администрација на хром во текот на одреден временски период. Подобри резултати се забележани и пријавени кај лица со сериозни дефицити отколку кај пациенти со слаб или умерен дефицит.
При голема дефицитарност на хром се забележуваат следниве симптоми: промени во расположението, вознемиреност, промена на апетитот, гадење, слабост и брзо заморување, влошување на типот и состојбата на кожата, влошување на профилот на глукозата.
Потоа, влошување на состојбата на коските и намалување на густината на коските, зголемен ризик од хиперхолестеролемија и развој на атеросклероза, нарушен когнитивен статус (слаба меморија, тешка концентрација), забавување на процесите за заздравѕвање на раните итн.
Профилактички, се препорачува промена во исхраната и вклучување на намирници богати со хром, додека кај ризични пациенти и во присуство на изразен дефицит, се препорачува внес во форма на суплемент.
Најдобри природни извори на хром преку храна се: зеленчук (брокула, компири, аспарагус); овошје (грозје, портокали, јаболката, банани, сливи, мешунки, интегрални житарки и ореви (особено лешници); месо (мисирка и говедско месо); риба и морска храна; јајца (во жолчката); мали количини на елементи во трагови се наоѓаат и во водата за пиење.
Дневните потреби за хром за здрави лица се пресметуваат во просек како што следува: новороденчиња до 6 месечна возраст: 0,2 микрограми; новороденчиња од 7 до 12 месеци: 5,5 микрограми; деца од 1 до 3 години: 11 микрограми; деца од 4 до 8 години: 15 микрограми;
Потоа, деца од 9 до 13 години: 25 микрограми за момчиња и 21 микрограми за девојчиња; адолесценти помеѓу 14 и 18 години: 35 микрограми за момчиња и 24 микрограми за девојчиња; мажи над 19: 35 микрограми; жени над 19: 25 микрограми; бремени жени: 30 микрограми; доење: 35 микрограми
Во присуство на дијабетес мелитус, кај некои пациенти под медицинска контрола, се препорачува и до 1000 микрограми дневно да се даваат во една или две дози. Ако треба да земате додатоци на хром, се препорачува да се консултирате со вашиот лекар за да ја оптимизирате терапијата и да го намалите ризикот од несакани ефекти и интеракции. Недостасува стандардна препорачана дневна доза, при што дозите меѓу 100 и 1.000 микрограми на ден се сметаат за безбедни и ефикасни.
Најчесто, кај пациенти со ризик и сомнителни слаби недостатоци, се пропишани дози од 100 до 300 микрограми на ден. Честопати хромот е достапен во комбинација со витамин Е, витамин Ц, биотин, алфа липоична киселина, цинк и други елементи за подобар ефект.
Цинк – здравствени придобивки и симптоми на недостаток
Цинкот е еден од најважните минерали кои учествуваат во бројни биохемиски процеси во организмот, а особено е значаен за јакнење на имунитетот и во борба против инфекциите. Во организмот се наоѓа во мозокот, мускулите, коските, бубрезите, црниот дроб и очите во мали количини кои се доволни за нивно нормално функционирање. Недостатокот на цинк може да предизвика бројни последици.
Природни извори на цинк
Се смета дека разновидната исхрана може да ја обезбеди доволната потреба од цинк. Намирници кои се богати со цинк се: месо, риби, морски плодови, млеко и млечни производи, јајца, јаткасти плодови, житарици, грав и грашок, соја, пивски квасец, разни семки и семиња.
Одржувањето и зајакнувањето на имунитетот е само една од многуте благотворни дејства на цинкот кој ги помага ензимите важни за одвивање на биохемиските процеси. Важен е за синтеза на протеини и на ДНК, потребен е за побрзо зараснување на рани на кожата и зачувување на чувството за вкус и мирис.
Цинкот делува и врз создавањето на белите кр-вни зрнца кои се важни во борбата со инфекции. Суплементацијата со цинк кај лица кои имаат дефицит доведува до зголемување на бројот на бели кр-вни клетки, а со тоа се зголемува и отпорноста кон инфекции.
Цинкот е значаен и за создавање на клетки во телото, па затоа е важен во сите периоди започнувајќи од развојот на детето пред раѓање, после раѓање, во детството и адолесценцијата. Важен е за машкото здравје, поточно за здравјето на простатата. Кај жените ги олеснува менструалните и предменструални болки. Го зајакнува видот, коските, мускулите, косата и ноктите.
Симптоми на недостаток на цинк
Неправилната исхрана и лошите навики како консумирањето на ал-ко-хол се најчеста причина за недостаток на цинк во организмот. Недостатокот на цинк може да се препознае преку: сува и груба кожа, кршливи нокти, бели дамки на ноктите, ослабено сетило за вкус и мирис, губење на апетит и телесна маса, чести инфекции, тешко зараснување на рани и промени на кожата.
Можни се и пореметувања во растот и развојот, намалена концентрација и помнење, им-по-тенција и неплодност. Недостатокот на цинк пред сѐ треба да се надополни со исхрана, а доколку не дава ефекти, треба да се размисли за земање на суплементи со цинк, секако во консултација со лекар.
