Денес, можеме да прочитаме сè на Интернет, а еден од најпребаруваните термини се оние поврзани со здравјето. Меѓутоа, за некоја посериозна состојба, не е доволно да имате пристап до Интернет, туку да ги слушнете советите на експертите и лекарите.
Кардиологот на военомедицинската академија и раководителот на групата клиники за интерна медицина, доцент д-р Ненад Ратковиќ, посочи неколку интересни теми поврзани со здравјето на срцето, к pвниот притисок и како да се зачува нормалната вредност.
„Нормалните вредности на к pвниот притисок, или можеби дефиницијата за висок кр-вен притисок, денес стана академско прашање. Според американските препораки објавени на крајот на 2017 година, нормалните вредности на к pвниот притисок се 120/80 mmHg.
Од друга страна, европските препораки објавени пред три месеци дефинираат нормална вредност од 120-129 / 80-84mmHg. Високите нормални вредности би биле 130-139 / 85-89mmHg, додека овие вредности веќе се дефинирани во американските препораки како артериска хипертензија од прв степен.
Според ова, американските препораки претставуваат вистинска револуција во дефиницијата на артериска хипертензија, но и во претходно широко прифатената цел од 130/80 mmHg кај оние кои се лекуваат од висок к pвен притисок.
Нашите лекари генерално се придржуваат до европските стандарди, но постоењето на други, исто така добро документирани препораки, може да биде збунувачки и за пациентот и за лекарот.
Основниот принцип на „здрав начин на живот“ е умереноста. Во тој контекст, треба да се набљудува сè, од начинот на исхрана, односот кон работата и социјалните обврски, физичката активност итн. Исхраната треба да биде разновидна, а пожелно е внесот на заситени масни киселини да се замени со зеленчук или морска храна, овошје, цели зрна, обезмастено млеко. Затоа, медитеранската исхрана би била основа на диетата.
Висококалоричната диета богата со заситени масни киселини со „црвено месо“ доведува до зголемување на телесната тежина и дебелина, со нару-шување на метаболизмот на шеќерите, маснотиите и холестеролот со директни последици врз кардиоваскуларниот систем. Во овој дел, ќе ја споменам кујнската сол и нејзиниот ефект врз високиот кр-вен притисок.“
Д-р Ненад Ратковиќ исто така се осврна и на лошите животни навики кои се се почести денес, меѓу кои на прво место е пушењето.
„Пушењето е еден од најважните фактори на ризик за кардиоваскуларни заболувања. Пушењето предизвикува забрзано чукање на срцето, кое само по себе не мора да има негативно влијание, но на долгорочен план се засилуваат патолошките фактори кои доведуваат до сериозни промени во метаболизмот и морфологијата на к pвните садови.
Едноставно кажано, „стареењето на к pвните садови се забрзува“ со последователно стеснување на сегментите на к pвните садови, што е основа за ангина пекторис и миокарден инфаркт.
Физичката активност е еден од најважните заштитни фактори за здраво срце. Физичката активност треба да се прилагоди на возраста и навиките. Се препорачуваат дневни прошетки, трчање, возење велосипед, кои траат до еден час (според индивидуалните предиспозиции) со интензитет на вежбање, што значи достигнување од 60 до 80 проценти од максималниот пулс за возраста.”
На прашањето кој симптом е првиот што треба да нè загрижи и да нè предупреди за можни проблеми со срцето, докторот одговори:
„Симптомите што може да укажуваат на можни проблеми со срцето претставуваат широк спектар на симптоми и знаци. Чувството на замор, до чувство на б олка во градите од карактер на затегнување или г орење и ширење во вратот, рацете, како и чувството на гу-шење се дел од симптоматологијата.
Исто така, постојаните главоболки (обично наутро), вртоглавица и несвестица се едно од можните предупредувања. Од друга страна, отсуството на симптоми не ја исклучува можноста за постоење на болеста.
Mалку е веројатно дека имаме заболено срце без постоење на најмалку два до три фактори на ризик: пушење, артериска хипертензија, дијабетес, дебелина, покачено ниво на холестерол, наследни предиспозиции итн.
Шансите лицето да наследи една од срцевите заболувања од своите родители се многу високи. Ова првенствено се однесува на предиспозиции за наследување на коронарна (исхемична) срцева болест (ангина пекторис, миокарден инфаркт).
Ако родителите имале или имаат исхемична срцева болест пред 65 -годишна возраст, како и ако еден од родителите по-чинал ненадејно пред 65-годишна возраст, постои висок ризик за развој на болеста на потомството. Овој ризик постои и доколку некој се разболи во втората и третата генерација, а колку е поголем бројот на пациенти во семејството, толку е поголем ризикот.” – завршува докторот.
