Исповедта на мајката чија ќерката и приговара поради нејзината чистота крие сурова вистина, како што пренесува Моје вријеме.
Госпоѓа Тереза се бори со проблематичното однесување на својата ќерка – од една страна е дарежлива и грижлива, и купува сè, ја носи на прегледи кога треба, и помага да ги реши проблемите во куќата и повикува мајстор…
Но, секогаш кога ќе дојде до неделниот ручек, наместо да се поздрави, таа почнува да се жали дека во куќата не е чисто и дека и се гади да јаде кај неа.
„Прво проверува дали фиоките се чисти, ја брише секоја лажица и виљушка. Потоа вика зошто не ги перам садовите во машина, туку на рака, а сама сум и ми требаат три дена да се соберат за во машината, не, полесно ми е да си ги мијам.
Потоа гледа дека скалите не се чисти, па чаршавот и е „полн со дамки од минатиот пат“. На крајот ми вели да носам чиста кошула за време на ручекот.
Станала како некоја префинета градска госпоѓа која си умислила дека сега може мене да ме потресува околу чистотата на домот“, се исповедалаТереза во Moje вријеме.
Како што вели, сè уште се труди да одржува сè уредно, но во село во куќа со градина не е лесно да се чува беспрекорно чиста, како што е случајот со мал стан во градот.
„Јас чистам три дена пред да дојдат, а потоа носам дрва во кујната и повторно пилевина насекаде.
Не можете на село, ако се занимавате со дрва, ниви, цвеќиња, зимско складирање, лековити билки, ако готвите секој ден, не можете секогаш да имате беспрекорно чисто.
Внуката потоа ја слуша мајка си и таа почнува да се жали, добро, да ви кажам, за среќа, мојот зет е единствениот што е толку добар што не се меша во нашите кавги“, вели жена.
„Ќерка ми не разбира колку ме стресува тоа“
„Мислам дека таа не ни помислува на тоа што толку многу ме навредува и што секогаш кога ќе се вратат во Загреб, со денови сум фрустрирана. Немам со кого да разговарам за тоа во селото, сите се фалат со своите деца, а знам дека ничиј дом не е прекрасен и убав“, вели г-ѓа Тереза.
„Кога правам споредба со другите, ќерка ми и зет ми се вредни, сè стекнаа со високо образование и сами се изборија за добри работни места. Ќерка ми не знае што да ми донесе, од облека до храна.
Мојата прва сосетка мора да му дава на нејзиниот неспособен син уште од нејзината мизерна пензија, затоа што таа е соголена до гола кожа штом ќе и дојде пензијата.
Ќе наполни педесет, ваљда, и малку работи, па не работи, што и да е, нема да навлегувам во тоа, но знам дека постојано вади пари од неа. И ќе му ја даде последната пара, не ја обвинувам, јас и самата сум таква“, раскажува таа.
Безусловна љубов
Нејзината љубов кон ќерката, зетот и внуката е безусловна. „Мојот сопруг умре рано, не поставив граници на време, а сега тоа што го кажувам веќе не вреди, нека ме остави на мир со тоа.
И велам да ме остави да бидам во куќата таква каква што е, моја е, но таа не ме слуша“, раскажува таа.
„Сега ми најавија дека ќе дојдат на неколку дена за празниците, едвај чекам да ми ја донесат внуката, бидејќи одамна не сме се виделе.
Но, да ви кажам право, оддалеку се плашам дека ќерка ми штом ќе влезе дома, ќе најде влакно во јајцето, а понекогаш ми се чини дека тоа е сè што бара. Но, што ќе правам, кога многу ги сакам, а не знам што ќе донесе утре и колку ќе ми треба“, заклучи Тереза.
