Дали и вие сте љубител на кикиритки?
Тие лесно се одгледуваат во градина, двор или во тегла. Оваа мешунка, роднина на гравот, е омилена закуска со висока хранлива вредност и препознатлив вкус.
Добар извор на протеини, минерали и витамини. Потекнува од Јужна Америка, а неговото одгледување станува сè попопуларно и кај нас.
Кириките припаѓаат на семејството на мешунките, но се одгледуваат исто како и компирите.
Во сезона неколкупати се покрива за да се развијат мешунките во почвата. Извадените мешунки треба добро да се подготват и да се исушат за да можат успешно да се чуваат подолг временски период.
Кикириката (Arachis hypogaea) е култура која сака топлина. Се сее штом ќе помине опасноста од мраз, во април, а точното време на сеидба зависи од временските услови.
За сеидба, потребно е да се изберат лесни почви, добро дренирани, богати со органски материи како компост, ѓубриво, суви лисја или сува трева.
Изберете сончеви места, бидејќи кикириките го сакаат сонцето.
…Ја подготвивме земјата, ископавме канали или кревети, малку подлабоко, поради фактот што прво ставаме ѓубриво во земјата.
Ѓубривото се прекрива со тенок слој земја за да не ни изгори семето од неговата сила, па дури потоа ставете ги семките од кикиритки.
Првото прашање е: Каков вид на семенски материјал да се користи?
Цели мешунки, скршени семиња и излупени семиња може да се користат како материјал за сеење. Младите растенија најбавно никнуваат од цели мешунки.
За да се забрза ‘ртењето, мешунките се потопуваат во вода 24 часа. По вадењето доволно е кратко да се исушат мешунките и тие се спремни за садење. Доволно е да се исуши површината на мешунките.
Важно е да знаете дека излупените семиња ‘ртат побрзо, па токму затоа избравме да користиме такви семиња.
А што се однесува до начинот на сеидба, тоа можете да го направите со поставување на едно семе на помало растојание и можете да ставите три до пет семиња во една садна дупка на длабочина од 5 до 7 см.
Тогаш растојанието меѓу редовите помеѓу дупките за садење е 20 см, а растојанието меѓу редовите и во двата случаи се движи од 50 до 60 см.
Кикириките бараат растресита, добро дренирана и плодна почва. Ова растение не поднесува премногу влажни, густи и кисели почви, туку повеќе му годи добро пропустлива почва која содржи и вар.
Сака сончеви и топли места. Без разлика дали ќе ги засадите во граничници или во редови, важно е да ги покриете со земја до длабочина од 5 до 7 см.
Во почвата се развиваат нови мешунки. Поради ова, кикириките се одгледуваат на сличен начин како и компирот. Обратете посебно внимание на плевелите, бидејќи ги задушуваат младите растенија од кикирики.
Првото покривање или мулчирање треба да се направи кога младите растенија ќе достигнат висина од околу 15 см. На овој начин ќе го уништиме или спречиме развојот на плевелот.
Мулчирањето или покривањето се врши три до четири пати во текот на сезоната на растење.
Можете да ги прекриете растенијата со тенок слој земја за да ги покриете цвеќињата или можете да користите некаква прекривка, како посеана слама и слично.
Кикириките се чувствителни на недостаток на калциум а ако почвата е сиромашна со овој минерал, треба да се додаде кога ќе започне цветањето.
Цветањето започнува 30 до 50 дена по сеидбата, во зависност од сортата. Кикириките се хранат со ѓубрива од фосфор и калиум или пепел од дрво. Културата се наводнува во текот на јуни и август.
Овој додаток е многу важен за растението да развие силни корења, а исто така на овој начин се поттикнува создавање на поквалитетни и поголеми плодови.
Цветовите се формираат блиску до површината на почвата. Кога цветаат цвеќињата, растението е прегрнато. Прекривањето го поттикнува развојот на млади мешунки од кикирики, во спротивно, тие ќе се исушат.
Цвеќиња од кикирики долго време во текот на сезоната. Оплодените цветови ги свиткуваат цветните стебленца кон земјата и се вовлекуваат во почвата каде што се развиваат во плодови.
Токму тоа е причината зошто почвата околу растенијата и почвата со која ги прекриваме мора да биде растресита.
За да може цвеќињата лесно да се спуштат во неа и да развијат плодови. Со ѓубрење се прекинува кон крајот на летото. Се подразбира дека растенијата се веќе добро обезбедени со ѓубриво и исхрана.
Во зависност од временските услови, растенијата се наводнуваат умерено. И откако ќе се завршат сите овие задачи, останува само да ги собереме кикириките.
Како што веќе рековме, мешунките се развиваат под површината на земјата, а во една мешунка се развиваат две до три семиња.
Кикириките се берат на крајот на есента. Првиот знак по кој ќе препознаете дека кикириките зреат е пожолтувањето на листовите.
Во моментот на бербата или вадењето на кикириките, листовите се суви, стеблото ја променило бојата, станало темно. Бербата најдобро се прави пред првиот есенски мраз.
Со жетвата, не треба да ги ископате кикириките. Нема потреба да се брза со бербата и копањето на кикирики, бидејќи мешунките се развиваат бавно.
При бербата, растенијата внимателно се откопуваат и вишокот почва се истресува. Оставете ги ископаните растенија да се исушат. Соберете ги мешунките што остануваат во земјата и исушете ги посебно.
Врзете ги растенијата од кикирики во снопови и закачете ги наопаку две до три недели. Најдобро би било да ги ставите под покрив.
Во тој период температурата не треба да биде под 0°C. Во овој период кикириките созреваат и добиваат тежина.
По одреден период на сушење и зреење, мешунките се одвојуваат, тие се чуваат во мрежести кеси за да можат лесно да се измијат од земјата под млаз вода.
Измиените мешунки треба да се исушат пред складирањето. Мешунките треба добро да се исушат, бидејќи може да настане мувла и гниење на мешунките. Сушењето се врши во тенок слој од 10 см на температура од 60°C два дена.
Сушењето се врши во електрични сушари. Добро исушените мешунки крцкаат кога се кршат, а кога мешунот ќе се затресе, семките „штракаат“, односно се слуша нивното тропкање внатре.
Друг начин да се исушат мешунките од кикирики е во домашни услови и е погоден за домаќинства кои имаат шпорет на дрва.
Мешунките се ставаат на плех во слој со дебелина од 15 см во близина на шпоретот и повремено се промешуваат во текот на две недели.
Исушените мешунки од кикирики се чуваат во мрежа, платнени кеси на воздушно место. Тие можат да се чуваат околу една година. Излупените семиња може да се чуваат половина година во тегла со капак.
За складирање на семиња, освен во стаклени тегли, може да се користат и керамички садови со капаци. Одгледувањето на оваа омилена закуска на сите е прилично едноставно и нема посебни барања.
Затоа не ја пропуштајте можноста да го одгледувате, барем во саксија или тегла на балконот. Постапката е многу едноставна, а задоволството да се ужива во вкусот на оваа омилена закуска е незаменливо.
Затоа, задоволството е уште поголемо кога знаете дека сами сте успеале да го израснете. Сите детали околу одгледувањето кикирики можете да ги погледнете во видеото ОВДЕ.
