ШТО СЕ СЛУЧУВА СО ДУШАТА 40 ДЕНА ПО CМРТТА: Третиот ден е најважен и една работа МОРА да се направи…

Протоереј-ставрофор професорот доктор Владимир Ступар раскажа што се случува со душата 40 дена по cмртта

Два дена по cмртта, душата на покојникот талка, посетувајќи ги местата што ги сакал и ги посетил во текот на животот. Според учењето и традицијата на црквата, душата никогаш не е сама во смисла на талкање.

„По Божја промисла, волја и дозвола, се одредува часот на cмртта, а тоа е кога човекот е најподготвен да го напушти овој свет.

Господ и дава слобода за тие два дена да ги посети сите тие места и оние луѓе кои ги сакала во текот на нејзиниот живот, но не може да стапи во комуникација со нив, бидејќи нема тело, бидејќи само енергијата на душата не може да оствари контакт, за патот на душата по смртта во Православието, во првите 40 дена“, раскажа протоереј-ставрофор професор доктор Владимир Ступар.

Најважно е да се молиме на третиот ден по упокојувањето, како што рекол свети Макариј Александриски.

Во часот на упокојувањето доаѓа ангел кој ја зема душата и му помага на личноста во моментот на одвојување на душата од телото, заедно со ангелот чувар.

Тие се таму до таа душа која е во нова состојба и во нови околности. Таа тогаш гледа дека телото е таму, безживотно, мртво, но и дека човекот како личност, единствен и неповторлив, сè уште е „жив“ затоа што човекот е неуништлив.

„Тогаш обично ги гледа роднините како плачат, а ако бил во болница се гледа со лекари, персоналот…

Во првите два дена душата се ослободува од товарот на телото и телесноста и станува подвижна и способна да се движи од едно до друго место со големи брзини“, расскажа протоереј-ставрофор професор доктор Владимир Ступар за ТВ Храм.

На третиот ден душата се вознесува на небото, каде што мора да помине низ небесата и да дојде на Божјиот престол, кај Исус Христос, каде на 40-тиот ден ќе се утврди дали ќе биде во светлина или темнина до воскресението или Последниот суд.

Кога станува збор за самото искуство, вели протоереј Ставрофор Ступар, има уште нешто – т.н. клиничка смрт, односно одвојување на душата од телото, но и нејзино враќање во телото, а тоа е нешто сосема друго.

Што се случува во првите 40 дена

Тоа е временска рамка дадена од луѓето, но душата има поинакво чувство за време, во зависност од тоа со што покојникот ја збогатил својата душа – свети доблести и свети дарови во прославување на Бога, или дали таа душа била целосно рамнодушна кон прашањето за односите со ближните и Бога.

Дали душата била осветена во текот на својот живот преку свети тајни и молитви или останала целосно сиромашна и се нашла сиромашна и бедна.

Во текот на тие 40 дена душата останува со тие два ангела – ангелот чувар што го примаме при крштевањето и ангелот испратен од Бога да ја земе душата.

Потоа се зема душата – ѝ се прикажува сета убавина на Царството Небесно и на престолот Божји, или се носи и на места каде што душите кои не ја постигнале својата цел и задача, а тоа е да бидат во љубов и единство со Бог, биваат подбутнати во темнината, каде се слуша плач и чкртање со заби.

Душата ги гледа и двете и доаѓа пред Христос кој одлучува каде ќе биде душата следно.

Професорот Ступар зборуваше и за митарство, митари – небесни цариници кои ја испитуваат душата, што е тешко да се опише на земен јазик, особено состојбата на воздигнувањето на душата пред Божјиот престол.

Тој исто така додаде дека ѓаволот прави сè за да го пороби човекот и дека благодарение на Божјата благодат е среќа што не можеме да ги видиме демоните, бидејќи тие се толку грди и страшни што би можеле да умреме од страв ако ги видиме.

Демоните живеат во поднебесата и душата, со која тогаш се ангелите, а е во агонија бидејќи демоните ѝ се појавуваат во сета своја грдотија.

На грешниот човек кој не живеел доблесен живот, му велат дека „си еден од нас, дојди со нас, треба да бидеш со нас“.

Во тој период се испитува душата, а колку е важно тоа преминување до Божјиот престол, тие испитувања и тие обичаи – патарини се всушност опасностите низ кои мора да дојде душата, во преносна, а не во просторна смисла.

Така Богородица, почиста од светлината, му се помоли на Синот да дојде да и ја земе душата за да не ги види лицата на демоните.

Смислата на сите молитви е душата без никакви пречки да дојде пред Господа, кој е љубовен, благ и милостив, но и праведен.

Демоните имаат огромен нагон да фрлат што повеќе луѓе во пеколот, за кога ќе дојде Последниот суд, сатаната може да му го каже следново на Христа:

Ако можеш да ги спасиш, тогаш спаси нѐ и нас – за да може ѓаволот без покајание и менување на битието да биде спасен, а тој паднал поради гордоста од која произлегуваат сите гревови.

Демоните не сакаат да се покајат туку сакаат да се спасат без да го променат своето битие и да се покаат.

Што се случува со душата по 40-тиот ден

Ако душата го помине искушението на ѓаволот, ти си наш, те чекаме… душата во голем страв доаѓа пред лицето Божјо, а потоа се открива длабоката правда – Божјата праведност.

Тоа значи дека човекот треба да го цени времето на овој земен живот – а не да се досадува – за да се подготви за средба лице в лице со Бога.

Важно е да се покаеме затоа што она што ќе го врзете на земјата ќе биде врзано и на небото, она што ќе го ослободите на земјата ќе биде разврзано и на небото.

А ако човек си го потроши животот, тогаш од поинаква перспектива ќе види каков навистина му бил животот.

На тој 40-ти ден ќе се брои и најмалото добро дело и дело на љубов што сме го направиле.

На тој ден, на тој привремен суд до воскресението и Страшниот суд, ќе се знае дали одиме во Царството Божјо или во темнина – до конечниот суд кога ќе им се суди и на живите и на мртвите.

Така, нашите ближни во тие 40 дена можат многу да ни направат во наше име, со молитви и добри дела.

Визии во клиничка cмрт

Некогаш, според Својата промисла, Господ враќа некои души кои не се подготвени да се појават пред судот, бидејќи Тој ја има таа моќ.

Така отец Пајсиј зборуваше за една жена која имала грев и не го признала од срам, и мислела дека е доволно само да се моли на Богородица…

Господ ја оживеал после три дена, а таа веднаш повикала свештеник и му рекла дека нема да живее уште долго и дека сака да се исповеда, по што нејзиниот грев бил ослободен и таа починала во мир.

Господ го има овој дар да ја врати душата во телото ако види дека не сме подготвени за суд. Целото интервју слушнете го ОВДЕ.