Кумот е еден од најважните гости на свадбата. Покрај бројните должности што мора да ги исполни, кумот мора да се грижи и за целата организација на свадбените веселби и да биде вклучен во речиси сите активности на самата свадба.
Да се биде кум е голема чест и привилегија, но со себе носи многу обврски. Тие не вклучуваат само купување венчални прстени или држење свеќа за време на црковна церемонија.
Кумот е постојано со младенците и на некој начин претставува сведок на нивната врска која започнува со венчавката. Општо е познато дека поканата за кум не се одбива. Во нашата традиција, кумот е исклучително важна личност. Многу е важно да се почитува како најблиско семејство.
Тој е на некој начин духовно семејство, односно влегува во семејството со тоа што станува сведок и заштитник на новото дете во семејството, или заедницата од две лица. Без него, невозможно е да се изврши свадбената церемонија.
Според старите верувања кум е некој кому му се верува бескрајно, кој е многу почитуван и близок со младенците. Во нашата традиција, кумството е свето и за тоа сведочат бројни епски, па дури и лирски песни. Понекогаш кумот е уште поблизок од неговиот брат.
Според популарното верување, семејниот напредок, среќата и благосостојбата, исто така, зависат од кумот. Кумот е духовна, а не кpвна вpcка, онаа што сами ја избираме, а одноcот штом еднаш ќе се воспостави, никогаш повеќе не може да се пpекине, бидејќи тоа се смета за исклучително многу гpешно.
Денес оваа традиција е многу заборавена. Тешко е да се изградат духовни вpcки, кои се силни и нераскинливи. Во минатото, кумството, или братството (што е исто така исклучително важно во нашата традиција) се потврдуваше со мешање на кpвта на двајца мажи и на тој начин симболично укажуваше на потребата од воспоставување на кpвно сродство.
Денес, кум е често некој што го познавате доволно долго и кој е ваш најдобар пријател. Невестата доаѓа во новото семејство и на тој начин воспоставува врска помеѓу две линии на предци кои се вкрстуваат и поврзуваат во нова брачна двојка.
Како и секогаш, според верувањата, важноста на кумот е токму во извршувањето на оваа деликатна задача. Успешното поврзување на две семејства гарантира благосостојба и среќа во новоформираното семејство.
Порано кога се избирал кум тој бил еден за целото семејство и неговото потомство, но денес секое семејство има свој кум. Тој е главниот сведок пред Бога и луѓето на свадбата, крштевката на децата и е поврзан со тоа семејство до c мpт.
Изборот на некого како кум е голема одлука, а од друга страна, тоа е многу голема одговорност кога некој ќе не избере нас за оваа важна улога.
За жал, во денешно време првата мисла кога некој ќе не праша дали сакаме да бидеме кум / кума, е дали имаме доволно пари за целосно да ја оправдаме оваа улога во животот на нашите најблиски.
Во нашата нација со векови постои изреката дека „кумството не се отфрла“, и еве ги последиците што ве чекаат доколку ја одбиете оваа важна улога, според старото народно верување:
Едно од верувањата е дека ако одбиете да бидете кум на свадба, неcpеќата ќе ве следи низ животот и никогаш нема да ја најдете својата сродна душа, затоа што одбивте да сведочите пред Бога и луѓето за бракот на двајца луѓе.
Некои луѓе веруваат дека покрај неcpеќата во љубовта, отфрлањето на кумот носи оcаменост до крајот на животот, и дека човекот што го одбил кумот нема да има вистински пријател до него.
„Кумот е личност од доверба, обично најдобар пријател. Ако некој што не ви е близок ве покани како кум, логично е дека ќе се двоумите. И затоа е најдобро да се биде искрен.“ – вели архимандрит Никитовиќ.
Друго популарно верување е дека мажот кој одбива да биде кум при крштевањето на детето, никогаш нема да има дете. Со други зборови, тој нема да може да има деца и да го прошири своето семејство, бидејќи не е подготвен да преземе една голема духовна обврска.
„Апсолутно не! Ова се обични суеверија што се спротивни на православието. Кумот треба да биде духовен водич за неговиот кумашин. Да го води низ животот и да биде поддршка. А како може да биде тоа, ако тој не сака.“ – продолжува Никитовиќ.
Тој додава дека кумството сега е сосем поинакво отколку порано. Старите кумови беа повеќе одржувани и на некој начин посилни, додека денес на овој чин повеќе се гледа низ еден вид материјална призма.
„Лесно може да се случи човек да избере кум според неговата финансиска состојба, со цел да оствари корист за себе во блиска иднина. Па, дури и тоа не е засновано во православието“ – завршува архимандритот.
