Булгур е житарица која се добива од неколку видови пченица, најчесто дурум. Процесот започнува со навлажнување на пченицата која потоа се суши или пече (сонце или рерна) и најпосле се крши со што се добива ситна гранулација со неправилен облик. Тоа е всушност половично сварена пченица, исушена и здробена.
Ако живеете со брзо животно темпо, булгурот е вистински избор за вас. Единствениот начин на обработка, го прави булгурот едноставен за приготвување, исто како обичниот ориз, а здравствените предности се бројни.
Булгурот се сврстува во житариции, бидејќи при обработката се отстранува само минимален дел од обвивката. За житариците многу се говори, а бројни истражувања само ја потврдуваат нивната „здрава репутација“.
На диетичарите им се советува половина од оброците со житарици да им бидат интегрални. Наместо вообичаените интегрални тестенини или црн леб, исхраната можете да ја зачините и со егзотичниот булгур. Со консумирање на булгурот и останатите житарици вие:
-ќе го намалите вкупниот холестерол;
-ќе го намалите ЛДЛ холестеролот;
-ќе ги намалите триглицеридите;
-ќе го намалите нивото на инсулинот, со што ќе го намалите и ризикот од срцеви заболувања.
На жените во период на менопауза со висок холестерол, висок притисок и други симптоми за кардиоваскуларни болести, им се препорачуваат 6 оброци од житарици седмично, бидејќи со ваквата исхрана се успорува развојот на атеросклероза и стеноза. Само како споредба- диеталните влакна од овошјето, зеленчукот и другите намирници, го немаат истиот ефект како влакната од интегралните житарици.
Редовната консумација на булгурот може да им помогне на жените во одржување на идеалната тежина. Студијата објавена во Journal of the American College of Nutrition открива дека жените кои консумираат најмалку еден оброк житарици дневно, имаат значително помал индекс на телесна тежина (BMI) и помал обем на струкот.
Последните истражувања го докажуваат влијанието на интегралните житарици врз намалувањето на ризикот од појава на резистенција од инсулин, што може да доведе до дијабетес тип 2 и метаболички синдром кој исто така доведува до дијабетес тип 2, но и кардиоваскуларни болести.
Воопштено се смета дека храната со понизок гликемиски индекс, ја подобрува чувствителноста на инсулин, меѓутоа е утврдено дека гликемискиот индекс на интегралниот леб, на пример, е идентичен со белиот леб, а сепак ја поттикнува чувствителноста на инсулин.
Истражувачите од Паток Лабораторија во Сан Диего, Калифорнија, ефектот го припишуваат на магнезиумот кој во булгурот го има во значителна количина. Медитеранската исхрана е исклучително квалитетен облик на исхрана. Составен дел се житарките.
Во воведот на научното списание American Journal of Clinical Nutrition се расправа за влијанието на житариците во рамките на медитеранската исхрана за намалување на воспаленијата во организмот. Се покажало дека житарките придонесуваат за намалување на воспалителните маркери како што е на пример хомоцистеинот-Ц- реактивен протеин. Маркерите за воспалителна состојба придонесуваат за срцеви болести, остеопороза, когнитивни болести, Алцхајмер и дијабетес тип 2.
Исхраната богата со диетални влакна спречува појава на камен во жочката. Механизмот за заштита се објаснува така што се забрзува празнењето на цревата, се редуцира излачувањето на жолчна киселина, се зголемува инсулинот и се намалуваат триглицеридите. Истражувањата за влијанието на целозрнестите житарки врз редуцирањето на ризикот од појава на рак, покажале различни резултати.
Дел од студиите потврдуваат, а дел не. Една студија покажала дека обвивката на пченицата содржи материи кои помагаат во заштита на дебелото црево од рак, бидејќи помага во редуцирањето на жолчната киселина и бактериските ензими во столицата. Целозрнестите житарици се извор на лигани фитохемикалии кои помагаат во редуцирањето на ризикот од рак на дојка и други облици на карцином поврзани со хормоните.
Помалку познат факт е дека житариците поседуваат силни антиоксидативни својства кои се подеднакви, а во некои случаи и поголеми од оние на овошјето и зеленчукот. Фенолите се еден пример за добро испитани фитохемикалии кои во житариците се наоѓаат врзани за клеточните ѕидови, а се ослободуваат при процесот на варење.
Антиоксидативниот ефект на житарките им се припишува токму поради целовитаста и синергичното делување на сите нутриенти во зрното, бидејќи најголемиот дел од фенолите се наоѓаат во ’ркулецот и обвивката.
