Речиси и да нема домачинство кое не користи масло за готвење, најчесто рафинирано сочногледово масло во пластично шише. Тоа е незаменлив производ за пржење и пржење на намирниците, како и за подготовка на некои одлични намази и сосови. Можеби постојат неколку јадења кои се подготвуваат без капка масло во нив, но тие можат да се набројат на прсти.




Сигурно сте забележале дека секое шише од овој производ има пластичен „осигурувач“ со прстен кој е потребно да се повлече за да се отвори шишето и да се користи маслото.

Основната функција на овој осигурувач го чува маслото од расипување, да не дојде во допир со воздух и да не оксидира, да не се истури при транспорт, но има и една скриена функција, а тоа е да направи контролиран млаз на маслото при негово истурање.




Вообичаено, без воопшто да забележиме, го отстрануваме овој прстенест осигурувач со мало движење на раката за да се отвори шишето. И потоа го испраќаме непотребното парче пластика во ѓубрето. Но, се чини дека овој прстен не е толку бескорисен.




Секое сончогледово масло во пластично шише има ваков осигурувач со прстен, кој се наоѓа под капачето. Овој мал детаљ, според производителите, го држи шишето затворено, спречувајќи маслото да се истури за време на транспортот. За да го отворите шишето, мора да го отстраните овој прстен.




Тогаш вратот на шишето ќе се отвори и маслото може да се користи. Но, малкумина знаат дека ако го оставите овој мал прстен, можете значително да ја намалите потрошувачката на растително масло. А тоа значи заштеда на пари, особено сега кога цените на маслото се повисоки од кога било претходно.




Искусните домаќинки ја знаат целата позадина на овој „мал детаљ“ кој според нив не е нималку наивен. Тие го објаснуваат преку една позната анегдота во маркетиншките кругови. Некогаш имало некој производител на пасти за заби кој итно морал да ја зголеми продажбата за да не претрпи загуби.




Но, ниту еден од докажаните методи не му помогнал: ниту промоцијата, ниту рекламирањето не успеале да ја подобрат ситуацијата. И тогаш се појавил некој гениј кој измислил едноставен трик.

Тој предложил дупката во цевката со паста за заби да биде поголема. Тогаш секој клиент несвесно ќе исцеди повеќе паста од вообичаено. Соодветно на тоа, производот побрзо ќе се потрошел и клиентот ќе истрча во продавницата по ново пакување паста за заби.




Слична анегдота пред неколку години за читателите на НМД раскажа сопствени на фурна и производител на леб. Имено, освен што тој призна дека „црниот“ леб е всушност обоен бел леб, бидејќи ако навистина бил од интегрално брашно ќе бил тврд и невкусен, тој исто така раскажа и дека во производството на лебот користеле разни адитиви: едни за свежина и мекост, други за вкус, трети за продолжување на рокот на траење.




Но, брзо увиделе дека направиле грешка со последниот адитив, па веднаш го исфрлиле. Имено, доколку не им се расипува лебот на луѓето, тие ќе го користат долг период и нема да купуваат нов.

Но, ако лебот без адитив за продолжување на рокот се расипе природно за само неколку дена, потрошувачите мораат стариот да го фрлат и да купат нов. Вакви анегдоти од светот на маркетиншките трикови има многу. Што можеме да направиме конкретно за маслото?




За да го спречите излевањето на маслото во голем проток, искористете го предметниот приклучок со прстен. Прво отворете го капачето и извадете го осигурувачот со прстенот, но обидете се да не го оштетите. Неговиот интегритет е важен за овој експеримент. Потоа вратете го капачето, но со прстенот надолу (поставете го наопаку). Прицврстете го на таков начин што ќе оставите мала дупка во вратот на шишето.

Низ оваа дупка маслото ќе тече во тенок млаз и можете да заштедите многу од овој производ. Сега ќе биде многу полесно да нанесете во тавата само онолку колку што ви е потребно.

Ќе го цените овој трик и кога ќе ги зачинувате салатите. Едноставно е невозможно да се претера со маслото на овој начин. Доколку осигурувачот е доста цврст како што се случува кај некои шишиња, тогаш едноставно можете да направите мала дупка со помош на врвот на остаp нoж.