Баба Џуди од Велика Британија (71) стра дала од мистериозна болест повеќе од една деценија – ретка болест на хранопроводните мускули, поради што е тешко да се проголта храната и постојано се повраќа после јадење.
Џуди повеќе од 10 години боледувала од ретка болест на хранопроводот, а кога познатиот гастроентеролог и ја соопштил дијагнозата, таа заплакала од среќа.
За прв пат се соочила со овој проблем во 2008 година, кога била опе-рирана со корективна хирургија. Џуди после опера-цијата брзо се опоравила, но набрзо почнало нејзиното долго и ма-чно патешествие.
„Се чувствував како да имам топка за голф во грлото. Ме гу-шеше. Многу е фрустрирачки да знаеш дека никој не може да ти помогне. Секогаш кога сакав да јадам, како нешто да ми се случуваше во стомакот, имав непријатно чувство.
После секој оброк, без разлика на храната, јас чувствував гадење, а најчесто завршував со повраќање. Никој не знаеше што ми е“, ја започна нејзината тешка приказна бабата која 10 години ги помина во неизвесност, и поради исцрпеност на организмот, таа не можела да си игра со внуците и да им посвети време.
Редовно јадев, а после секој оброк пов-раќав светложолтеникава маса по кон-сумирање на кое било јадење.” Низ годините, таа добивала погрешни дијагнози и поминала низ 4 неуспешни опера-ции кои неуспешно се обидувале да ја подобрат нејзината состојба.
„Ми недостасуваат внуците. Немам енергија да играм со нив и сè повеќе губам тежина и тоа ме загрижува,” вели Џуди. Таа се надевала дека опера-циите ќе ја откријат нејзината состојба, но всушност постојано била погрешно дијагностицирана. Кога и да посегнела по храна, таа чувствувала гадење.
Пред да го запознае д-р Реј, таа се плашела дека ќе биде дијагностицирана со абдоминален канцер, а нејзината состојба била исцрпувачка. „Се чувствував добро цел живот, а откога започна овој кош-мар, повеќе немам енергија за ништо“ – вели Џуди.
Нејзината ќерка Џејн дополнила дека отсекогаш мајка и‘ имала идеална тежина, а сега Џуди била кос-ки и кожа, постојано сла-беела и не можела ништо да стави во уста. Во повторен обид да ја открие дијагнозата, таа се пријавила на телевизиската емисија „Детективи за дијагноза“.
„Гастроентерологот Реј Шидрави кој работел во болница во северен Лондон го реши мојот најголем страв. Лекарот се посомневал на оштетување на вагусниот нерв што се случил за време на операцијата пред 12 години.
Тоа е нерв кој се протега од мозокот до стомакот, најдолгиот нерв во човечкото тело. Лекарот направил тестови за киселоста во нејзиниот стомак, за да открие дали е оштетен нервот.
По повеќе од 10 години, Џуди конечно добила дијагноза и се надева дека нејзиното стра-дање може да заврши. Се испоставило дека нејзиниот вагусен нерв функционира, но бил ош-тетен, па затоа му треба на стомакот еден час подолго за да ја свари храната од нормалното, а ова резултира со га-дење и пов-раќање.
Поради тоа, таа постојано имала га-дење и пов-раќање. „После сите овие години, можеме да ви кажеме зошто стра-дате“, и рекол д-р Шидрави. Преплавена од емоции, оваа баба го прегрнала докторот кој конечно и дал надеж.
„Нејзините очи биле исполнети со солзи, како и очите на нејзиниот сопруг. Среќни сме што успеавме да го совладаме тој емотивен момент со нив“, додава докторот.
Сепак, д-р Шидрави призна дека докажувањето на нејзината состојба ќе било тешко, затоа што тој ќе мора да одговори на индиректни функционални тестови, кои не се прават обично во клиничката пракса.
Докторот рекол: „Да се дијагностицира езофагеалната алхеазија е навистина тешко затоа што немаме директно докажување на оваа дијагноза. Треба да се потпреме на индиректни функционални тестови и тие не се прават вообичаено во клиничката пракса.
Првиот тест открил дека стомакот на Џуди произведува многу киселина, што значи дека нејзиниот вагусен нерв работи до одреден степен.
Вагусниот нерв е најголемиот нерв во телото и често се нарекува „нерв талкач“, бидејќи патува од мозокот до органите низ целото тело. Сфатете го тоа како „автопат за информации“ дозволувајќи му на вашиот мозок да прима важни информации и да даде соодветен одговор.
Кога храната се вари во стомакот, вагусниот нерв испраќа информации до вашиот мозок. Кога вагусниот нерв работи правилно, мозокот веднаш го враќа назад вистинскиот одговор.
На пример, ако јадете храна што предизвикува воспаление на цревата, нервот вагус го открива воспалението и го известува вашиот мозок дека се работи за воспаление, а мозокот треба да преземе нешто.
Мозокот потоа испраќа информации назад во цревата иницирајќи биолошки процес кој го намалува воспалението. Како испраќање на противпожарната служба за гаснење на пожар.
Ако вашиот вагусен нерв е слаб или ако имате оштетување на вагусниот нерв, сигналот е слаб и протокот на информации помеѓу цревата и мозокот е попречен. Замислете да зборувате на мобилен телефон со слаб прием.
Можеби ќе добиете некои од информациите, но може да пропуштите нешто важно. Ако вагусниот нерв не може да го предупреди мозокот за воспалението, мозокот не може „да го испрати противпожарниот сигнал“. Воспалението продолжува да расте или во некои случаи станува хронично.
Кога вашиот вагусен нерв не е стимулиран, се вели дека не работи правилно. Во тој случај, нервот не може ефикасно да ја поттикне комуникацијата помеѓу телото и мозокот.
Ова не само што придонесува за дигестивни нарушувања, туку може да влијае и на други органи од вашето тело, вклучувајќи ги срцето, црниот дроб, бубрезите, па дури и јазикот.
Нарушување на вагусниот нерв може дури и да придонесе за висок кр-вен притисок. Исто така е дел од симпатичкиот нервен систем, одговорен не само за варењето, туку и за емоционалната благосостојба.
Еден начин за да го стимулирате овој нерв е лекарот да нанесува електрични импулси директно на нервот. Но, постои и друг докажан и ефикасен начин кој може да го изведувате во домашни услови за стимулирање на вагусниот нерв е вежбање јога или медитација.
Јогата и медитацијата можат да ги олеснат симптомите на дигестивни нарушувања.
Сè поголем број на студии доаѓаат до заклучок дека техниките за релаксација, како што се јога, медитација и други техники на внимателност помагаат во стимулирање на вагусниот нерв, враќајќи ги јасните линии на комуникација помеѓу мозокот и цревата.
Проф. д-р Бранислав Несторовиќ често пишува на актуелни теми на својот блог и дава одлични здравствени совети. Така овој пат тој напиша за значајната примена на сода бикарбоната и нервот вагус.
Неговото објаснување започнува вака: “Воспалението е основа на повеќето современи болести денес. Тоа е најчестата реакција на телото за време на с трес. Денешните модернизирани лекови го лекуваат речиси секое воспаление.
Но, голем број истражувања докажуваат дека лекувањето на воспалението може да се постигне со стимулирање на вагусниот нерв. Нервот вагус е познат како „талкач“ бидејќи има многу гранки кои тргнуваат од малиот мозок и мозочното стебло, а завршуваат во срцето и речиси сите висцерални органи.
Германскиот физиолог Ото Леви во 1921 година открил дека стимулацијата на нервот вагус доведува до забавување на отчукувањата на срцето. При тоа се ослободува супстанцијата наречена ацетилхолин.
Вагусот е нерв што ги поврзува цревата и мозокот. Тој носи информации од внатрешните органи до мозокот, но исто така, ја пренесува реакцијата на емоционалните и психолошките стимули.
Во една студија за глувци чиј нерв бил пресе-чен така што тој пренесувал сигнали само до органите, се покажало дека исто како кај луѓето кои поради различни видови на заболувања, не се случува инервација од страна на овој нерв.
После многу експерименти, научно е докажано дека овој недостаток во функционирањето на нервус вагус може да се компензира со консумирање на сода бикарбона. Неодамнешните истражувања покажуваат дека стимулацијата на нервот помага во намалување на воспалението кај болни со ревматоиден артритис.
Но, истиот ефект може да се постигне многу полесно, со пиење сода бикарбона. При истражувањето на пациенти болни од бубрежни заболувања, пиењето на сода бикарбона помогнало во намалување на ацидозата (киселоста) на организмот.
I Лимон и сода бикарбона за здравје
Најважниот ефект на сода бикарбоната е основната (алкална) средина што ја дава кога се раствора во вода. Токму затоа неговата примена е повеќекратна. Содата помага во регулирање на pH вредноста.
Во реакција со киселини, како што се киселините во желудникот, таа ослободува вода и јаглерод диоксид. Лимонот го има истиот ефект. Неверојатна е комбинацијата на лимон и сода бикарбона.
Истражувањата покажуваат дека оваа мешавина има исклучително големо влијание врз нашето здравје. Го зајакнува имунитетот и придонесува за детоксикација на организмот, затоа е многу корисно често да ја консумирате оваа комбинација.
Се верува дека комбинацијата на лимон и сода бикарбона има посебен ефект врз кан-цер клетките, природно ги уништува лошите клетки, исто како хемотерапијата.
Исто така еден од успешните ефекти на оваа мешавина е за губење на тежината. Општо е познато дека најпрво треба да ги отстраните токсините од вашето тело со цел килограмите да започнат да се намалуваат. Затоа, препорачливо е да направите детоксикација со овој пијалак пред да започнете со диета.
Како да направите мешавина од лимон и сода бикарбона: во 250 мл вода, истурете една рамна лажичка сода бикарбона и половина сок од лимон. Промешајте и пијте наутро на празен стомак. / Текстот за НМД.мк го напиша Мартина Христовска
